دوبرمن پینچر

Doberman Shepherd / Doberman Pinscher 

سگی متوسط است با بدنی جمع و جور و عضلانی.گردنی بلند با سری کشیده دارد.رنگ بینی بستگی دارد به رنگ مو,در سگ های سیاه , قهوه ای تیره و سگ های حنایی به رنگ خاکستری تیره و... دندان های نیش قیچی مانند دارد.چشم های بادامی دارد و رنگ چشم ها نیز با رنگ پوست متغیر است.گوش معمولا افتاده است که در سن کم حداکثر 12 هفتگی می توان برای راست کردن گوشها جراحی کرد.برخی دم را نیز در 3 روزگی جراحی می کنند.در اروپا برداشت گوش و دم سگ غیر قانونی می باشد.قفسه سینه پهن است و پاها کاملا راست هستند.مو کوتاه و متراکم در رنگ های متنوع می باشد ,پوست هم نسبتا ضخیم است.رنگ سفید این نژاد در برخی کلاب ها به عنوان شاخه ای جدا دسته بندی می شود اما در بعضی جاها هم پذیرفته شده است.

 سگی بسیار مشتاق و پرانرژی است,با قدرت و استقامت فوق العاده.این سگ دوست دارد با صاحب خود زندگی کند و نگهداری او در حیاط یا لانه مخصوص صحیح نیست.آنها نیاز به تعامل و رهبری انسان دارند.وفادار,بردبار,وفادار به صاحب خود و مهربان با خانواده می باشد.بسیار جسور و قاطع در عین حال سازگار است.بسیار ماهر و همه فن حریف است.آنها احتیاج به آموزش پیشرفته جهت نگهبانی ندارند.این نژاد برای همه مناسب نیست.دوبرمن نیاز به صاحب با اعتماد به نفس دارد که اورا بیش از یک سگ جلوه دهد.تمام اعضای خانواده باید محکم و سازگار باشند.باید در امور دخالت داده شود و همه اعضای خانواده به او رسیدگی کنند و البته همه رهبر و او پیرو باشد.در این صورت سگی قدردان می شود و از زندگی لذت می برد.او از جوانی باید اجتماعی شود و به ورزش های روزانه بپردازد تا از لحاظ ذهنی پرورش پیدا کند و از اختلالات ذهنی و روحی جلوگیری شود. احتیاج به تحریک ذهنی و ورزش روزانه برای شاد شدن و رفتار خوب دارد.می تواند سگ خانواده خوبی باشد اگر به خوبی به امور بازی و ورزش و ذهنی او رسیدگی شود.اگرچه دوبرمن به خشونت شهرت دارد اما اینگونه نیست.رفتار خشن وقتی بروز می کند که به عنوان مثال صاحب و رهبری مناسب ندارد و ورزش به اندازه کافی فراهم نیست.آنها ارام هستند و از پرستاری از بیماران هم لذت می برند و همقدم صاحب خود راه می روند هرچند که او بسیار ارام برود.در همان حال به شدت از صاحب خود دفاع می کند اگر لازم باشد.اخلاق این سگ بسیار وابسته به مالک او و نحوه رفتار با او و رسیدگی به او متغیر است.نگهداری از آنها نیاز به شناخت شخصیت و تمایلات آنها دارد و این نیازها متفاوت است.

قد نرها بین 66 تا 71 سانتی متر وماده ها 61 تا 66 سانتی متر می باشد و همچنین وزن انها بین 30 تا 40 کیلوگرم است.

مستعد ابتلا به مسائل پوستی,نفخ,دیسپلازی لگن و نقص مادرزادی قلب هستند,ژنی که باعث به وجود امدن گونه سفید این نژاد شده همان ژن ببر  سفید معروف و شیر متعلق به زیگفرید و روی در لاس وگاس می باشد.هیچ مدرکی در دست نیست که این ژن در این گونه ایجاد نقص مانند کری ,کوری و یا جنون به وجود آورده باشد.

برای نگهداری در اپارتمان مناسب است اما باید به نیازهای دوبرمن مانند ورزش به خوبی رسیدگی شود.نسبت به سرما به شدت حساس هستند ونمی توانند سرمارا تحمل کنند.برای همین پلیس در هوای سرد از انها استفاده نمی کند.

نیاز به پیاده روی طولانی روزانه دارد و باید در کنار یا پشت شما راه برود تا در ذهن او شما رهبرش باشید نه او رهبر شما.

بیشتر از 13 سال عمر می کند.

نیاز به نظافت و مراقبت کمی دارد.

دوبرمن نژاد نسبتا جدیدی است.در سال 1860 با ترکیب نژادهای ژرمن,روتوایلر,بیوکرونز,منچستر تریر و گری هاندز توسط خالقش لوئیز دوبرمن به وجود آمد.آقای دوبرمن به موجب شغلش در مناطق خطرناک و پر از راهزن رفت و آمد می کرد به همین منظور تصمیم به خلق یک سگ نگهبان و محافظ برای خود گرفت که قادر به انجام هر کاری باشد و اورا در این سفرها همراهی کند.دوبرمن در سال 1876 به عنوان یک سگ با نژاد جدید ارائه شد.این نژاد در سال 1908 توسط AKC به رسمیت شناخته شد.دوبرمن دارای استعدادهای بسیاری از جمله ردیابی,دیده بانی,نگهبانی,پلیس,مشاغل نظامی,جستجو و نجات,درمانی و مسابقات می باشد.

دوبرمن در رده بولداگ" Mastiff " و کار دسته بندی می شود.