اسکاتیش تریر

Scottish Terrier

تریر اسکاتلندی یک سگ کوچک و قوی با پاهای کوتاه می باشد.سر نسبت به بقیه بدن بلندتر است.جمجمه طولانی  و پهنی دارد.چشم ها بادامی و بزرگ می باشند.گوش ها نسبتا بزرگ هستند و راست نگه داشته می شوند.دم در پایه ضخیم است و رو به بالا باریک می شود با موهای کوتاه.موهای بدن بلند و پرپشت است.مشخصات مو در قسمت های ریش,ابرو,پاها و قسمت پایین بدن فرق می کند و متمایز از دیگر نقاط بدن می باشد.در رنگ های سیاه,طوسی و یا کرم وجود دارند.ممکن است در نوع دو رنگ نیز وجود داشته باشند مثلا مشکی با قسمتی سفید در قفسه سینه.

سگی شجاع و هوشیار است.بانمک و دوست داشتنی است.جذاب و با شخصیت و بسیار با وقار می باشد.دیده بان بسیار خوبیست.از سنین پایین باید به خانواده برده شوند و خوب معاشرتی بشوند.سگی لجباز و یکدنده است و سخت آموزش می گیرد ولی غیر ممکن نیست.هرگز نباید با او بازی های چالش بر انگیز مثلا کشتی یا بازی با دندان یاد داد,به جثه کوچک او نگاه نکنید.بسیار پر جنب و جوش می باشد و قابل اعتماد.به حفاری علاقه دارد.بازی با توپ را بسیار دوست دارد.به لحن گفتار بسیار حساس است و باید با او به ارامی برخورد کنید حتی در هنگام آموزش.حیوان خانگی خوبیست.با در دست گرفتن رهبری او باید از به وجود آمدن سندرم سگ کوچک در او جلوگیری کنید تا دچار مشکلات رفتاری مانند:کج خلقی , لجبازی , حفاظتی و پارس کردن نشود.این صفات اسکاتی نیست,رفتار نادرست انسان در تربیت سگ باعث به وجود امدن این گونه رفتارهای ناهنجار می شود.آنها برای خانواده هایی که کودک یا نوجوان دارند توصیه نمی شوند.زیرا معمولا این افراد قدرت کافی برای در دست گرفتن رهبری این سگ را ندارند مگر در این زمینه خوب اموزش ببینند.سگ باید به وضوح با قوانین خانه آشنا شود.در این باره همه اعضای خانواده باید با یکدیگر همکاری کنند.برای سوزاندن انرژی اسکاتی باید پیاده روی و ورزش روزانه را در نظر گرفت.

اسکاتی قدی بین 25 تا 28 سانتی متر و وزنی بین 8.5 تا 10.5 کیلوگرم دارد.

بعضی از آنها مستعد ابتلا به گرفتگی عضلات,آلرژی,بیماری های پوستی و مشکل فک هستند.

برای زندگی در آپارتمان خوب است و به طور متوسط در خانه فعال است و داشتن حیاط لازم نیست.اسکاتی آب و هوای خنک را ترجیح می دهد.

این سگ کوچک بسیار فعال است و نیاز به پیاده روی روزانه دارد.ورزش و بازی هم برای او بسیار خوب است.سگی که به پیاده روی و ورزش روزانه نرود احتمال بروز دادن مشکلات رفتاری بیشتری دارد.آنها همچنین از جیغ و داد کردن و بازی در حیاطی که در آن احساس امنیت کنند بسیار لذت می برند.

12 تا 15 سال عمر می کنند.

برس زدن به طور منظم لازم است.مراقبت های ویژه در هنگام مو ریزی نیاز است.حمام و شامپو خشک فقط در صورت لزوم.مو ریزی متوسطی دارد.دوبار در سال احتیاج به پیرایش حرفه ای دارد.

تریر اسکاتلندی در اسکاتلند در سال 1700 پرورش داده شد.نام این نژاد در ابتدا آبردین تریر بود,چون در شهر آبردین اسکاتلند به وجود آمده بود.در قرن نوزدهم جورج  ارل چهارم از دامبارتون این سگ را  "جان سخت کوچک" نامید.در سال 1890 اسکاتی برای اولین بار وارد آمریکا شد.اسکاتی در شکار حیواناتی مانند خرگوش,سمور,روباه و گورکن مورد استفاده بود.در سال 1885 AKC تریر اسکاتلندی را به رسمیت شناخت.

در رده تریر دسته بندی می شود.